Roman Barejsza kwam als tienjarig Pools jochie naar Nederland, omdat zijn moeder een
Nederlandse man had leren kennen. Dat hij zijn vriendjes en school moest achterlaten vond
hij best moeilijk. Inmiddels is Roman dertig jaar verder en zorgt hij samen met zijn ex-partner
voor hun kinderen: ‘Dat je het met elkaar niet goed kunt vinden, wil niet zeggen dat je geen
goed team kunt zijn voor je kinderen!’ Dat typeert Roman, hij is positief ingesteld en doet
enorm zijn best om vooruit te komen.
Roman is enthousiast over de Bovengrondse Vakschool: ‘Dit is uniek, andere gemeentes hebben het niet. Je vraagt een uitkering aan en komt in het traject MijnSpoor! Met een jobcoach voer je gesprekken over je toekomst, maar er is geen druk. Ik werk het liefst met de handen en hier krijg ik een geweldige kans én de tijd om dingen te leren en ervaring op te bouwen.’
Zo leert Roman ook dat uiteindelijk de opdrachtgever beslist: ‘Je kunt wel over een oplossing
overleggen, maar de baas bepaalt en dan moet je verder je mond houden.’ Af en toe is Roman te vinden in de fietsenwerkplaats. De laatste tijd neemt hij echter vooral bij Bouwtechniek werkzaamheden voor zijn rekening: klusjes, schilderwerk, sloten plaatsen en daarvóór heeft hij plafonds gemaakt. ‘Dat vind ik mooi werk: gipsplaten aanbrengen en systeemplafonds bevestigen.
Geen dag is hier hetzelfde. Maar de sfeer van werken is altijd goed. Alles wat je niet kunt,
kun je vragen. En ik heb echt zoveel te vragen!’